-
1 kalkmak
1. v/i aufstehen, sich erheben; sich erheben, rebellieren; weggehen, aufbrechen; Belag sich ablösen, abblättern; Brauch, Sitte verloren gehen; Deckel abgehoben werden; Ernte eingebracht werden; LUFTF starten, abfliegen; sich abheben; Gesetz aufgehoben werden, abgeschafft werden; Kranker wieder aufstehen können; vom Markt verschwinden; Pferd sich aufbäumen; Zug abfahren;kalk borusu MIL Wecksignal n;bizim paket kalk gidelim oldu fam unser Paket ist verschütt gegangen2. -e sich anschicken zu
См. также в других словарях:
kalk borusu — is., ask., den. Bir kıtayı veya bir gemideki tayfaları uyandırmak için belirli saatte boru ile verilen işaret … Çağatay Osmanlı Sözlük
boru — is. 1) Bir yerden başka bir yere sıvı, gaz vb. aktarmaya yarayan, içi boş, uçları açık, uzun ve dar silindir Soba borusu kazanın içinden geçerdi. N. Cumalı 2) Borazan Ankara da ilk sabah boru sesinden uyandım. R. E. Ünaydın Birleşik Sözler boru… … Çağatay Osmanlı Sözlük